قرارداد ارفاقی قراردادی است که میان تاجر ورشکسته عادی یا ورشکسته به تقصیر و طلبکاران او منعقد می شود و در آن طلبکاران می پذیرند تاجر ورشکسته به تجارت خود بازگردد و به صورت اقساطی در موعدی مقرر طلب آن ها را بپردازد.

قبول لااقل نصف به علاوه یک نفر از طلبکارها با داشتن لااقل سه چهارم از کلیه مطالبات و حضور آن ها در مجمع عمومی طلبکاران از جمله شرایط انعقاد قرارداد ارفاقی هستند

 قبول تاجر نیز برای انعقاد قرارداد ارفاقی ضروری است البته قانونگذار قبول طلبکاران را صریحا از شرایط اصلی انعقاد قرارداد ارفاقی دانسته است

 تاجر نباید به ورشکستگی به تقلب محکوم شده باشد

تاجر دارای ورشکستگی به تقصیر یا ورشکسته عادی هم باید در این جلسه حضور داشته باشد و قانون گذار تاکید کرده است که تاجر ورشکسته باید، شخصا در این جلسه حاضر باشد؛ با این وجود، در صورتی که عذر موجهی وجود داشته که به تایید عضو ناظر یا اداره تصفیه برسد، می تواند وکیلش را برای شرکت در جلسه بفرستد

تاجر، در مدت های مشخص شده میان طرفین، طلب های آن ها را پرداخت کند.

قرارداد ارفاقی، در صورتی لازم الاجرا است که به تایید دادگاه برسدیعنی هم تاجر و هم طلبکاران، می توانند از دادگاه بخواهند که قرارداد ارفاقی را تایید کند.